ดูหนัง The Invisible Man (1933) มนุษย์ล่องหน เรื่องนี้ออกแนวไซไฟนะครับ สร้างจากนิยายของ H.G. Wells โดยมี Claude Rains รับบท นักวิทยาศาสตร์ที่ทำการทดลองจนตนเองเป็นมนุษย์ล่องหน แล้วจากนั้นเขาก็เริ่มมัวเมาในอำนาจที่ตนมี ทำการข่มขู่ ฆ่าคน และเขาก็คิดจะครองโลกอีกด้วย งานนี้มนุษย์ก็เลยต้องหาทางงัดข้อกับสิ่งที่มองไม่เห็นล่ะครับเป็นงานกำกับของ James Whale เจ้าเดียวกับที่ทำ Frankenstein 2 ตอนแรกนั่นแหละครับ ซึ่งเขาก็คุมงานได้ดีตามเคย หนังค่อนข้างสนุกและน่าติดตามในระดับหนึ่ง แต่ที่ต้องชื่นชมสุด ก็คืองาน Effect มนุษย์ล่องหนที่ต้องขอบอกว่าเนี้ยบอย่างที่ผมคาดไม่ถึงเลยครับ คือ หนังทำปี 1933 นะครับ แต่เทคนิคตรงนี้ มันแข่งกับปี 2000 ได้สบายๆ อันนี้ผมงงนะ คือ ไม่น่าเชื่ออ้ะ อะไรจะทำได้ขนาดนี้ ฉากล่องหนทั่วๆ ไปนี่เอาไปตีกับ Hollow Man ได้เลย (เฉพาะฉากแบบเสื้อลอยได้นะครับ พวกมนุษย์ล่องหนเดินฝ่าสายฝนอะไรเทือกนั้น อาจจะยังทำไม่ได้) แต่มันดูเจ๋งน่ะครับ เนี้ยบไม่มีที่ติจริงๆ ส่วน Rains นั้น แม้เราจะไม่เห็นหน้า แต่เขาแสดงความชั่วร้ายและเย็นชาออกมาทางน้ำเสียงได้ดีครับ ทั้งชั่วและหลงตัวเอง ได้อารมณ์ดีมาก … ดูแล้วก็น่าคิดไม่น้อย สมมติว่าถ้าคุณเป็นมนุษย์ล่องหน ถามจริงเถอะครับว่าคุณคิดชั่วๆ หรือเปล่าล่ะ … ไม่รู้สิ ผมว่าถ้าคนเรามีโอกาสได้เป็นแล้วลองทำดูโดยที่ไม่มีใครจับได้ มันก็อยากทำอีก แล้วสุดท้ายความรู้สึกผิดชอบชั่วดีๆ ก็จะค่อยๆ หายไป ความมันส์ในอารมณ์จะเกิดขึ้นมาแทน เรื่องแบบนี้พูดยากครับ ถ้าเราไม่อยู่ในสภาวะนั้นก็คงตอบไม่ได้หรอกว่าเราจะยังเป็นคนดีอยู่หรือไม่ เป็นไปได้ไหมว่าการที่คนเราเป็นคนดี ดูสุภาพ ส่วนหนึ่งก็เพื่อรักษาภาพพจน์ของตนเอง แต่ถ้าหากวันหนึ่งภาพพจน์ของตัวเราไม่มีล่ะ นั่นคือเราไม่มีรูปกายอีกต่อไป เราทำอะไรใครก็ไม่รู้และไม่อาจจับได้ ไม่ต้องมาห่วงหน้าตาอีก (เพราะมันไม่มีหน้าตาให้ห่วงแล้ว) เมื่อนั้นสันดานแท้ๆ ของคนเราคงออกมาอาละวาดกันอุตลุดเลยทีเดียวเชียวแหละ ดังนั้นลอง พิจารณาเล่นๆ ว่าร่างกายของเรายังมีหน้าที่และประโยชน์อีกประการหนึ่ง ก็คือ เป็นเครื่องย้ำเตือนให้มนุษย์รู้สึกละอายต่อตนเองเมื่อกระทำสิ่งใดลงไป ดูแล้วบอกได้แค่ว่า ขนาดตอนนี้คนเรามีเนื้อหนัง ยังวุ่นวายฆ่ากันตายถึงเพียงนี้ … ถ้าไม่มีล่ะก็ …..สยองกว่าหนังเรื่องใดๆ แน่นอน